Aberto o prazo de preinscrición nas actividades deste novo curso.
ACTIVIDADES INFANTÍS
Apoio escolar
Inglés
Informática
Teatro Infantil (mín. 6 anos) e Xuvenil
Gaita (mín. 8 anos) e percusión (mín. 4 anos). Gaiteiros de Buxantes
Pandeireta. ACDR As Neves
Zumba infantil ( de 4 a 14 anos)
Fútbol (para nenos e nenas de mín. 4 anos)
Escola fútbol feminino (nacidas de 2008 a 2013)
Voleibol (mín. 8 anos)
Piragüismo (mín. 8 anos e nadar)
ACTIVIDADES ADULTOS
Informática
Teatro
Manualidades
Clases de apoio Educación Secundaria Adultos
Gaita e Percusión. Gaiteiros de Buxantes
Pandeireta. ACDR As Neves
Pilates (+ 14 anos)
Zumba (+ 14 anos)
𝐏𝐑𝐄𝐈𝐍𝐒𝐂𝐑𝐈𝐂𝐈𝐎́𝐍𝐒 𝐚𝐭𝐚 𝐨 8 𝐝𝐞 outubro cubrindo o formulario https://bit.ly/3EAE7jr
Non se admitirán solicitudes presentadas fóra de prazo. + info Concello: 981 744 001
(Se queres que che axudemos a cubrir o formulario, pasa polas Casas Culturais ou chama ao Concello).
PRAZAS LIMITADAS DEBIDO Á NORMATIVA ANTI-COVID. Unha vez tramitadas as preinscricións, comunicaranse os admitidos/as, os horarios e as localizacións das actividades.
Este outono continuamos coa programación de actividades nas bibliotecas financiadas a través do programa Ler Conta Moito, da Rede de Bibliotecas Públicas de Galicia.
Actividades organizadas pola Biblioteca e as Axencias de Lectura Públicas do Concello de Dumbría.
Río Fragoso I (Dumbría) Invitámoste a camiñar por #Dumbría con nós. Hoxe, un cachiño do noso paseo polo río Fragoso. Auga, verde, pedra,... Unha pontella feita polas mans dos nosos devanceiros.
Sabes cando se escribiu a primeira acta de sesión do Pleno municipal de Dumbría en lingua galega?
O galego é a lingua vehicular por antonomasia dentro da casa do concello de Dumbría, ao igual ca en todo o territorio municipal.
Para o conxunto da veciñanza é algo normalizado facer as súas xestións, ou tramitar calquera documentación, en lingua galega.
No que ao falar se refire, esta situación non é nova no Concello. Hai ben tempo que isto é así...na fala. Caso distinto é na escrita.
A algúns puidéralles parecer, por exemplo, que as actas de sesión do Pleno municipal se escriben en lingua galega desde sempre, posto que os nosos concelleiros eran galegofalantes.
Pero non é así. En realidade fai apenas trinta e un anos que isto ocorre.
O 1 de marzo de 1990 redactábase por primeira vez en lingua galega unha acta de sesión do Pleno Municipal en Dumbría.
Naquel Pleno extraordinario, presidido por José Manuel Pequeño, como alcalde, e ao que asistían como concelleiros Ovidio Trillo, Marcos Puente, Jesús Rodríguez M., Elías Edreira, Domingo Alvela, Joaquín González, Evaristo Lema, Jesús Rodríguez L., José Mª Rodríguez, Joaquín Rodríguez, Modesto Senra e Josefa Toba; abordábase o Plan Provincial de Obras e Servizos para o ano 1990, a través do cal se farían melloras en distintos camiños e prazas das parroquias dumbriesas.
A modo de curiosidade, contareivos que o que redactaba esta acta era un Secretario de fóra de Galicia, un estremeño, Eduardo González, que ocupou ese cargo neste Concello ata finais do ano 1995 e ao que moitos/as veciños e veciñas recordaredes.
Eduardo escribiu aquel documento nun máis ca correcto galego para aqueles tempos, empregando, por exemplo, a segunda forma do artigo mellor do que moitos oriúndos do país conseguiron facelo nunca.
Contábame estes días Montse, auxiliar administrativa deste Concello, que naqueles anos se anotaran os dous a todos cantos cursos de galego atoparon.
O 17 de maio, celebramos o Día das Letras Galegas. Esta conmemoración naceu, en 1963, desde a RAG, como a data para "recolle-lo latexo material da actividade intelectual galega".
Todos, aínda que non nos dediquemos ao mundo literario, á escrita, podemos contribuír a que a lingua galega perdure e medre. E, por suposto, as administracións tamén teñen moito que aportar neste senso.
Normalizar o uso da lingua galega, tanto na fala coma na escrita, dentro das administracións debe ser, ao meu entender, tarefa diaria.
Recentemente cumpridos trinta e un anos desa primeira acta de sesión escrita integramente en lingua galega, deséxovos a todos e todas un saudable e feliz día das Letras Galegas.
Ana Casais. Técnica de Cultura do Concello de Dumbría.
📕🖋#DumbríaNaHistoria. Combatendo unha pandemia cunha bañeira de zinc e unha máquina de cortar o pelo
Imaxinas confiar a túa vida e saúde ós poderes milagreiros dunha bañeira de zinc e unha máquina de cortar o pelo?
En marzo de 2020 viámonos inmersos nunha situación nova para nós. Unha pandemia mundial provocada por un coronavirus que nos confinaba nas nosas casas, sen poder saír máis que para o esencial.
Unha pandemia que, aínda hoxe, nos obriga a vivir baixo medidas extraordinarias de prevención.
Quen nos ía dicir días antes que teriamos que depender dunha máscara, ou de poñer distancia polo medio, para poder falar co veciño da porta?
Non foron poucas as veces que escoitei neste tempo: “todo nos pasa a nós” . Pero o certo é que nos pasa a nós e tamén aos demais.
O das grandes pandemias non é nada novo. Os nosos devanceiros xa tiveron que enfrontarse con elas. Pasou aquí, si, e non fai tanto tempo.
Imaxinades ter que enfrontarnos coa covid-19 cunha bañeira de zinc e unha máquina de cortar o pelo como únicas armas?
Pois en 1918, en Dumbría, ocorreu algo así.
Mergullándonos nos arquivos do Concello, e rescatando os libros de actas de sesión dos plenos da Corporación municipal dese ano, atopámonos cun dato que nos dá boa conta dos escasos recursos cos que se contaba para superar situacións similares á actual.
O 11 de xuño de 1918 recibíase na alcaldía de Dumbría unha circular na que o Ministerio de Gobernación instaba ao Concello a montar un servizo de vixilancia e defensa sanitaria, indicándolle que, “ante todo”, debían mercar unha bañeira de zinc e unha máquina de cortar o pelo. Xa daquela a hixiene debía considerarse fundamental para previr a enfermidade.
Todo isto viña provocado pola persistencia do “tifus exantemático” (enfermidade do piollo verde) en Portugal e a aparición de casos en España.
Seguindo estas indicacións, o Concello, despois de reunirse a Corporación o día 15 dese mesmo mes, fixo tales compras.
A bañeira, xunto coa máquina de cortar o pelo (manual, non eléctrica, como imaxinaredes), ían ser a súa defensa ante a epidemia de tifo que se achegaba. Custaron centro trinta e sete pesetas.
Pero esa enfermidade non viría soa, posto que, nas actas das sesións ordinarias do 28 de decembro dese mesmo ano e do 8 de febreiro do ano seguinte aparecen referencias aos gastos que o Concello debe afrontar para “socorrer y suministrar medicamentos a los pobres del Distrito atacados por la última epidemia grippal”. Nisto investiron duascentas sesenta e tres pesetas.
Así que, con catrocentas pesetas, e a resignación por bandeira, enfrontaron os nosos o que lles viña enriba: tifo e gripe, todo nun.
Como vedes, a crise sanitaria que está provocando a covid-19 non é a primeira que sofre a nosa terra, nin, lamentablemente, ha ser a última.
Os avances científicos cos que hoxe contamos aquí tampouco teñen nada que ver cos de fai cen anos, afortunadamente. Aínda que, ben pensado, a situación non é tan distinta a aquela, aínda hoxe, se nos desprazamos a algúns lugares do planeta.
Imaxinades que cifras de mortalidade podería ter alcanzado esta pandemia se os medios seguisen a ser os mesmos?
Toca pois, ser positivos e fortes. Toca ser responsables e confiar que a ciencia, moito máis avanzada hoxe, sexa quen de vencer o inimigo.
Cómpre igualmente, de vez en cando, botar unha ollada ao pasado para non esquecelo, para aprender del e para poñer en valor os méritos dos que nos precederon e valorar os avances que se foron logrando.
Xuntos habemos superar isto, tal e como se fixo sempre.
Iso si, desta vez, contando con algo máis que cunha bañeira de zinc.
*Similares aos desta imaxe, poderían ter sido os utensilios mercados polo Concello en 1918
Ana Casais. Técnica de Cultura do Concello de Dumbría.